SPREKEND BARNEVELD #5 | Arjan Klaassen

Een forse brand in het tuinhuis van de Barneveldse advocaat zorgde ervoor dat hij uiteindelijk bij de brandweer terecht kwam. ‘Na een feestje van mijn dochter moest de gasfles nog even losgekoppeld worden van de gaskachel die in het tuinhuis stond. Doordat ik met meerdere dingen tegelijk bezig was ging het mis. De gasfles spoot helemaal leeg, er kwam vuur bij waardoor er een steekvlam ontstond. Die zette het complete tuinhuis in brand.’ 

 ‘Na een feestje van mijn dochter moest de gasfles nog even losgekoppeld worden...'

De snelle komst van de brandweer zorgde voor grote opluchting. ‘Je ziet een heel professionele ploeg die de crisis uit je handen neemt. In no time organiseren ze een aanpak van de brand. Ik ben hen nog steeds dankbaar.' 

In de periode daarna zorgden 'toevallige’ ontmoetingen met brandweerlieden en een denkproces over verdere zingevende uitdagingen voor de toekomst ervoor dat Klaassen uiteindelijk solliciteerde bij de brandweer. ‘Ik was al een poosje aan het nadenken over wat ik wilde naast mijn werk als advocaat. Hoe afwisselend en intellectueel bevredigend ook, binnen de advocatuur zag ik voor mezelf geen grote nieuwe leer- of ontwikkelcurve meer. Een baantje ernaast in een bestuur of raad van toezicht zag ik ook niet zitten. Je wordt altijd weer als jurist aangekeken en blijft dan toch bezig met je dagelijks werk’. Vrijwilliger worden bij de brandweer was de uitkomst van dat denkproces. ‘Daar ben ik bezig met een totaal andere wereld. Ik leer daar veel nieuwe dingen; nooit gedacht dat ik nog eens koeien zou noodhalsteren of accu’s spanningsloos maken bijvoorbeeld En ben ook lekker veel met m'n handen bezig, naast de theorie en opleiding die er ook bij hoort.’ 

Hoe hij z'n werk bij de brandweer ervaart? ‘Geweldig! We hebben een fijn korps. We zijn erg betrokken op elkaar. Dat komt door alles wat je samen meemaakt. Ik kan zelfs zeggen dat er vriendschappen ontstaan zijn.’ 

Na heftige gebeurtenissen gaan de brandweerlieden met elkaar in gesprek. Soms onder begeleiding van een professioneel team. ‘Samen maken we het verhaal compleet. Ieder vertelt zijn gebeurtenissen en herinneringen. Dat helpt om alles een plekje te geven.’ 

'Ik kan zelfs zeggen dat er vriendschappen ontstaan zijn.’ 

Klaassen heeft al meerdere incidenten met dodelijke afloop meegemaakt. Dat is heftig. ‘Het meest moeilijk lijkt het me als er een kind betrokken is bij een incident met een ernstige of dodelijke afloop. Dat hoop ik nooit mee te maken. Evenals dat ons team niet compleet zou terugkomen omdat we één van de collega's zouden verliezen tijdens een uitruk.’ 

Klaassen is goed te spreken over de professionele organisatie van de brandweer als ook over de betrokkenheid van de burgerlijke gemeente op de brandweer. ‘De gemeente heeft niet veel meer met de brandweer te maken sinds de organisatie ervan regionaal geworden is. Toch is de burgemeester betrokken. Hij laat tijdens vergaderingen en grotere incidenten regelmatig z'n gezicht zien. Dat waardeert ons korps.’ 

Dat de SGP veiligheid hoog in het vaandel heeft staan en het belang van goede faciliteiten voor veiligheidsdiensten ziet vindt Klaassen zeer terecht. ‘Als de overheid iets kan doen om de veiligheid te verbeteren of eraan bij te dragen moet ze dat zeker niet nalaten. Bescherming is immers een kerntaak voor de overheid’ 

Gelukkig heeft het korps van Barneveld nog genoeg aanwas van nieuwe vrijwilligers. ‘Vaak is het ook een verhaal van vader-op-zoon. Dat zie ik bij mij thuis ook wel. Er zit er één tussen die niet kan wachten tot hij zich kan aanmelden.’ In sommige korpsen in de regio is dat moeilijker, zeker overdag. Klaassen denkt dat het helpt als de brandweer met vrijwilligers mag blijven werken in plaats van iedereen als beroepsbrandweerman te gaan zien. ‘Dit is een Europese regel waar wij slecht mee uit de voeten kunnen.’ Hij is benieuwd naar de uitwerking ervan in Nederland. 

‘Maar het belangrijkste is dat je gezin achter je staat. Het gebeurt van tijd tot tijd dat ik 's nachts het halve huis wakker maak omdat ik met lawaai vertrek. Of dat ik uit m'n werk thuiskom en gelijk weer omdraai omdat de pieper afgaat. Je gezin moet daarmee om kunnen gaan.’ 

Eigenlijk staat Klaassen altijd op ‘aan’ als het om de brandweer gaat. Als hij buiten de gemeente is meldt hij zich af, maar de brandweer is dan niet uit z'n hoofd. ‘Zodra ik Barneveld weer binnenkom, gaat de pieper weer aan en blijf je net als alle collega’s paraat om naar de kazerne te rennen en mensen te helpen een crisis het hoofd te bieden.’