3 februari 2022

SPREKEND BARNEVELD #3 | Jan Burgering

In een serie portretten spreken we met personen die een vertegenwoordigende functie hebben in onze gemeente, of die te maken hebben met uitdagingen waar Barneveld voor staat. In deze aflevering spreken we Jan Burgering, geboren en getogen Barnevelder. Hij is zuinig op het dorpse karakter van Barneveld.

Nog voor er aangebeld kan worden zwaait de deur al open. Na een hartelijk ontvangst in de authentieke keuken neemt Jan Burgering plaats op zijn praatstoel. In de 76 jaar die hij inmiddels in Barneveld mag wonen heeft hij genoeg veranderingen langs zien komen. Toch wil Jan het verleden niet verheerlijken, Barneveld heeft nog een dorpskarakter en dat is iets om zuinig op te zijn!

Reünie in het bos

Gevraagd naar het Barneveld waarin Jan opgroeide gaat het al snel over ‘de ijsbaan bij de Beek’, het ‘Watermolense Bos’ en ‘de waterkommen bij de begraafplaats’. Termen die de jeugdige inwoners van Barneveld misschien onbekend voorkomen maar voor een ander deel zeker herinneringen zullen oproepen. Vooral dat de boeren steeds meer naar de rand worden verdreven vindt de Barnevelder jammer om te zien.
Maar meer nog zijn de mensen veranderd. “Ik ben een man van ‘goedendag zeggen’, het liefst de hand omhoog, maar je ziet dit toch steeds minder terug, zeker met alle nieuwe inwoners van buiten Barneveld”. Toch geniet Jan nog dagelijks van de ontmoetingen. “Laatst liepen mijn vrouw en ik in het Schaffelaarse bos en kwamen daar dominee Breugem tegen die ons getrouwd heeft. Terwijl we nog stonden te praten kwam Ton Lokker langs die de fotoreportage maakte op onze trouwdag. Dat zijn leuke ontmoetingen”.

Kerkelijk, niet kerkistisch

Hoewel Jan niet echt kerkelijk werd opgevoed, noemt hij als favoriete plekje toch direct de kerk, om direct toe te voegen: “niks kerkistisch hoor, helemaal niet, maar op mijn 33ste bracht de Heere mij krachtdadig tot bekering. Dat is zo wonderlijk, daar kom je papier aan te kort om dat uit te leggen, maar daarom is dat mijn favoriete plekje, ik luister graag naar de zuivere prediking van de Bijbel en dat gaat over de kerkmuren heen”.
Jan geeft aan dat het kerkelijke karakter ook echt bij Barneveld hoort. We mogen dankbaar zijn dat we dit nog hebben. "Een dorp zonder kerk is voor mij een dorp zonder geest”.

"Een dorp zonder kerk is voor mij een dorp zonder geest"

Overigens vindt Burgering niet dat het kerkelijke karakter opgelegd moet worden. “Niet met een opgeheven vingertje, maar uitstralen in je leven wat God voor je betekent en hopen dat mensen daar jaloers op worden”.

Barneveld in de toekomst

Gevraagd naar het toekomstbeeld voor Barneveld is Jan zeker niet somber. “Het Barneveld van nu vind ik prima. Het zou mooi zijn als we dat kunnen behouden." Natuurlijk zijn er dingen veranderd. “Als je vroeger bij iemand op bezoek ging, dan ging je onder de lamp zitten, je legde de krant opzij en ging een praatje maken. Tegenwoordig zijn de mensen veel drukker”. Toch vindt de voormalig ondernemer dat er nog veel zaken zijn om zuinig op te zijn. "Politiek gezien kan de gemeente leren van andere gemeentes. Als ik kijk naar bijvoorbeeld een gemeente als Apeldoorn dan is in mijn beleving de groei daar wat te snel gegaan waardoor je de kern niet meer herkent. Ik hou dorpen met een sterke aannsluiting tot de kern. Gebouwen met karakter zoals het Brouwershuis, het Concertgebouw, De oude Kerk, het gemeentehuis en winkelpanden als dat van Kranenborg en Slagerij van Beek dragen bij om een dorps karakter vast te houden."