OPINIE SGP JONGEREN: Een nieuw leven voor het abortusgesprek

OPINIE - Afgelopen 1 november was het veertig jaar geleden dat de Wet Afbreking Zwangerschap (WAZ) in werking trad. Wat SGP-jongeren Barneveld betreft een trieste mijlpaal, waarachter erg veel verdriet schuilgaat. Wij zijn ervan overtuigd dat ieder menselijk leven waardevol is, hoe pril dan ook. Dat leven dient beschermd te worden. Het gesprek daarover gaan wij graag aan, dat is ook nodig. We gaan kort in op de argumenten achter het abortusgedachtegoed om te laten zien dat die toch wat minder steekhoudend zijn dan ze op het eerste gezicht lijken. We hopen hiermee het gesprek over abortus nieuw leven in te blazen.

Om te beginnen, een korte schets waar we precies over spreken. Abortus provocatus (meestal ‘abortus’ genoemd) betreft het opzettelijk afbreken van een zwangerschap. Sinds 1984 mag dit in Nederland tot een zwangerschapsduur van wel 24 weken. Het is daarbij belangrijk om te beseffen dat leven begint vanaf de bevruchting, en het hartje van het kind al klopt vanaf de 5^e week.[1] Gemiddeld wordt in Nederland per jaar zo’n 30.000 keer een abortus uitgevoerd.[2] In 2023 was dit zelfs ruim 39.000 keer.[3] Dat zijn schokkende aantallen.

Waarom abortus?

Eén van de meest gehoorde argumenten is dat het gaat over de vrijheid van de vrouw. Het is de vrijheid van de vrouw om te beslissen over haar eigen lichaam en leven. Echter, bij een zwangerschap is ook sprake van een ander, nieuw, en uitermate kwetsbaar leven. Er is dus sprake van een botsing tussen de keuzevrijheid van de moeder enerzijds, en het recht op leven voor het kind anderzijds. Het recht op leven is vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, terwijl abortus in geen enkele mensenrechtenverklaring voorkomt.[4] Wat SGP-jongeren Barneveld betreft kiezen we dus voor het meest fundamentele mensenrecht (voor iedereen), om zo een stem te geven aan de stemlozen. De voormalige Amerikaanse president Ronald Reagan gaf het treffend weer toen hij zei: ‘opvallend is dat iedereen die voor abortus stemt, al geboren is’.[5]

Veel mensen denken dat het bij een abortus ‘maar om een klompje cellen gaat’. Dat is echter een grove onderschatting van het ongeboren leven. Vrijwel alle biologen stellen dat menselijk leven 

begint bij bevruchting, aangezien dan al het DNA aanwezig is.[1] Bovendien, iets wat niet leeft, kan ook niet groeien. De grens van 24 weken is bepaald op basis van levensvatbaarheid buiten het moederlichaam. Dat is vreemd, aangezien baby’s, ook wanneer ze geboren zijn, afhankelijk zijn van de liefdevolle zorg van hun ouders. Het is belangrijk om te beseffen dat kinderen leven bij de gratie van de liefde van hun ouders/verzorgers. Zij zijn dus altijd kwetsbaar, en afhankelijk van bescherming!

Ten derde willen we graag de aandacht vragen voor de vermeende keuzevrijheid: in hoeverre zijn keuzes vrij als die voor het overgrote deel worden bepaald door werk-, geld- en huisvestingszorgen en dergelijke?[2] Veel moeders ervaren bovendien op het moment van de abortus zelf vaak veel spanningen, en worden regelmatig ook onder druk gezet (lees maar het persoonlijke verhaal van Selena bijvoorbeeld).[3] Ook is er in onze samenleving sprake van een enorm gebrek aan kennis omtrent de abortuspraktijk. Zo bleek in 2020 uit onderzoek van DirectResearch dat 47 procent van de Nederlanders niet weet tot hoeveel weken een abortus überhaupt uitgevoerd mag worden.[4]

Wij sluiten onze ogen niet voor schrijnende gevallen, zoals bij een verkrachting of een kindje met een ongeneeslijke ziekte. Maar juist in die situaties is het belangrijk dat er meegeleefd wordt met de aanstaande ouders. Organisaties als de NPV en Kies Leven kunnen in deze situaties de helpende hand bieden. Het is overigens goed om op te merken dat een verkrachting maar bij heel weinig gevallen van abortus de reden is. De reden dat het kind een aandoening heeft ging in 2020 voor 7 procent van de abortussen op.[5]

Het kan (en moet) anders

We willen afsluiten met een voorbeeld dat het ook anders kan! In een podcast vertelt Selena, die op 16-jarige leeftijd zwanger werd, haar persoonlijke verhaal. Hoe ze onder druk werd gezet door haar familie om voor een abortus te gaan, maar mede door de zorg van organisaties als de NPV koos voor haar kind.[6] We hopen dat dit treffende verhaal ook tot bemoediging mag zijn voor (jonge) moeders die worstelen met deze vraagstukken. Er is een andere optie dan abortus, kies leven!

SGP-jongeren lokale commissie Barneveld